«آيا خدا به دعاهای ما پاسخ می دهد؟»
«چه چیزی لازم است تا خدا به دعاهای ما پاسخ دهد؟»
«چگونه باید دعا كرد: دعاهایی كه پاسخ داده می شوند.»
آیا تا به حال با كسی برخورد كرده اید كه واقعاً به خدا اعتماد داشته باشد؟ آن زمان كه من یک کافر بودم دوستی داشتم كه اغلب دعا می كرد. هر هفته دوستم درباره موضوع جدیدی كه برایش پیش آمده و حل آن را با اطمینان به خدا سپرده بود با من صحبت می كرد و من به واقع می دیدم كه خدا چگونه به دعاهایش پاسخ می دهد و آن مشكل را حل می كند.
می دانید برای كسی مثل من كه منكر خدا بودم چقدر دشوار بود كه هفته های متوالی شاهد چنین وقایعی باشم؟ پس از این كه برای مدتی طولانی شاهد چنین اتفاقاتی هستید، دیگر به سختی می توانید خود را قانع كنید كه این وقایع چیزی بیش از یک تصادف نیست.
آیا مایلید بدانید كه چرا خداوند به دعاهای دوستم پاسخ می داد؟ مهم ترین دلیلش این بود كه دوستم با خدا ارتباط داشت و مشتاق بود تا از خداوند پیروی كند و حقیقتاً هر آن چه را كه خدا به او می گفت گوش می داد، با این تفكر كه خداوند اجازه دارد تا او را در زندگی هدایت نماید و از این بابت خیلی هم خوشحال و راضی بود.
دعا كردن در مورد امور مختلف زندگی در واقع جزئی از رابطه او با خدا بود. هنگامی كه در حضور خدا درباره احتیاجات، نگرانی ها و یا هر مقوله دیگری در ارتباط با زندگی اش دعا می كرد، احساس راحتی و آسودگی به او دست می داد.
از این گذشته بر طبق آن چه در كتاب مقدس خوانده بود كاملاً ایمان داشت كه خداوند نیز دقیقاً مایل است تا او این گونه به او اتكا كند. دوستم به خوبی این فرموده كتاب مقدس را اجرا می كرد كه:
«اطمینان ما در حضور خدا این است که اگر از او چیزی بخواهیم که مطابق ارادة او باشد به ما گوش خواهد داد.»
(اول یوحنا ۵ : ۱۴)
و در آیه دیگری می خوانیم:
«زیرا چشمان خداوند بر نیکان است،و گوشهای او آماده شنیدن دعاهای آنها،امّا از بدکاران روی گردان است.»
(اول پطرس ۳ : ۱۲)
«بنابراین چرا خدا به دعای همه پاسخ نمی دهد؟»
ممكن است دلیلش این باشد كه آنها با خدا رابطه ندارند. این اشخاص شاید می دانند كه خدا وجود دارد و ممكن است بعضی وقت ها حتی او را عبادت نیز می كنند، اما كسانی كه هرگز جواب دعاهایشان را از خدا نمی گیرند، در واقع با خدا ارتباط ندارند.
از این گذشته این اشخاص هرگز بخشایش كامل گناهانشان را از خدا دریافت نكرده اند. می پرسید این چه ارتباطی با گرفتن پاسخ دعا دارد؟ جواب سوالتان را در كتاب مقدس می خوانیم كه می فرماید:
«فکر نکنید که خداوند آن‌قدر ضعیف است که نمی‌تواند شما را نجات دهد یا آن قدر کَر است که فریاد شما را
برای کمک نمی‌شنود. به‌خاطر گناهان شماست که او حرف شما را نمی‌شنود. این گناهان شماست
که بین شما و خدا-حتّی دروقتی که می‌خواهید او را پرستش کنید- جدایی ایجاد کرده است.»
(اشعیا ۵۹ : ۱ – ۲)
این بسیار طبیعی است كه ما احساس كنیم از خدوند دور و جدا هستیم. می دانید كسانی كه با خدا ارتباط ندارند، وقتی از خدا چیزی درخواست
می كنند چه اتفاقی می افتد؟ این افراد معمولاً دعایشان را این طور شروع می كنند: «خدایا من واقعاً برای حل این مشكل به كمک تو احتیاج دارم...» سپس مكثی كرده و ادامه می دهند: «خدایا خودم می دانم كه انسان خوبی نیستم و این حق را ندارم كه از تو چیزی بخواهم و...» آنها از این كه نسبت به خدا كوتاهی و قصور كرده اند آگاهی دارند، و این را نیز خوب می دانند كه خدا هم از این قصور آگاه است.
سپس از خود می پرسند: «دارم چه كسی را گول می زنم؟» در واقع آن چه را كه آن ها نمی دانند این است كه چطور بایستی بخشش كامل گناهانشان را به دست آورند.
كافی است آنها بدانند كه اگر با خدا ارتباط داشته باشند، خداوند دعای آنها را خواهد شنید. این پایه و اساس گرفتن پاسخ برای دعاهایمان از خداوند است.
«چگونه باید دعا كرد: اساس دعا»
ابتدا باید رابطه خود را با خدا آغاز كنید. تصورش را بكنید كه شخصی به نام مایک از رئیس دانشگاه پرینستون بخواهد ضامن او شود تا بتواند برای خرید اتومبیل مورد نظرش وام دریافت كند در حالی كه مایک حتی او را نمی شناسد.
در حقیقت شانس مایک برای به نتیجه رساندن این كار صفر است (با این تفكر كه رئیس دانشگاه پرینستون یک مرد احمق نیست). از طرف دیگر اگر این درخواست از جانب دختر رئیس دانشگاه مطرح شود هیچ مشكلی در بین نخواهد بود. پس می بینیم كه روابط تا چه حد مهم است.
اگر كسی فرزند خدا باشد و به او تعلق داشته باشد، خدا نیز او را می شناسد و دعاهایش را می شنود. عیسی فرمود:
«من شبان نیکو هستم، من گوسفندان خود را می‌شناسم و آنها هم مرا می‌شناسند.»
(یوحنا .۱ : ۱۴)
و در جایی دیگر می فرماید:
« گوسفندان من صدای مرا می‌شنوند و من آنها را می‌شناسم و آنها به دنبال من می‌آیند. من به آنها حیات جاودان
می‌بخشم و آنها هرگز هلاک نخواهند شد و هیچ‌کس نمی‌تواند آنها را از دست من بگیرد.»
(یوحنا .۱ : ۲۷ – ۲۸)
آیا شما واقعاً خدا را می شناسید و خدا نیز شما را می شناسد؟ آیا با خداوند رابطه دارید تا این ارتباط ضامن آن شود تا او دعاهای شما را بشنود؟ یا اینكه از خدا دور هستید و خداوند تنها حكم یک تفكر و عقیده را در زندگی شما دارد؟ اگر از خداوند دور هستید و یا كاملاً مطمئن نیستید كه او را
می شناسید، در همین لحظه می توانید با او ارتباطبرقرار كنید. متصل شدن.
«آیا خداوند به طور قطع به دعای شما پاسخ خواهد داد؟»
مسیح در قبال كسانی كه او را می شناسند و به او اتكا می كنند بسیار سخاوتمندانه عمل می كند. عیسی می فرماید:
«اگر در من بمانید و سخنان من در شما بماند هرچه می‌خواهید بطلبید که حاجت شما برآورده می‌شود.»
(یوحنا ۱۵ : ۷)
در این آیه مفهوم ماندن در او، و ماندن كلامش در ما به این معناست كه باید حضور خدا را احساس كنیم، به او تكیه كنیم و هر چه می گوید گوش كنیم. اگر این كارها را انجام دهیم می توانیم هرچه مایلیم از خدا درخواست كنیم. در كتاب مقدس می خوانیم:
« اطمینان ما در حضور خدا این است که اگر از او چیزی بخواهیم که مطابق ارادة او باشد به ما گوش خواهد داد. ما می‌دانیم که
هرچه بخواهیم او به ما گوش می‌دهد. پس این را هم باید بدانیم که آنچه از او بطلبیم به ما عطا خواهد فرمود.»
(اول یوحنا ۵ : ۱۴ – ۱۵)
خداوند بر حسب اراده، حكمت، محبت و قدوسیت خویش به دعاهای ما پاسخ می دهد. زمانی كه ما پیش خود فرض می كنیم كه می دانیم اراده خدا چیست، دچار لغزش می شویم، چرا كه آن موقع فقط یک بعد قضیه برای ما مفهوم دارد.
پیش خود فرض می كنیم كه تنها یک جواب قابل قبول برای هر دعا وجود دارد و باز در پندار خود این گونه فرض می كنیم كه پاسخی را كه خود مایلیم دریافت كنیم، در واقع همان اراده خداوند است. این همان جایی است كه با مشكل روبرو می شویم. زمان و دانش ما محدود است.
ما در ارتباط با یک موقعیت خاص اطلاعات محدودی در اختیار داریم و آنچه كه قرار است در آینده بر آن موقعیت خاص تاثیرگذار باشد، برای ما كاملاً مشخص نیست.
اما حكمت خداوند نامحدود است، بنابراین خداوند كاملاً آگاه است كه یک رویداد بخصوص در طول زندگی و یا در طول تاریخ چه مسیری را طی خواهد كرد و چه پیامدی خواهد داشت. ممكن است خداوند اهدافی در نظر داشته باشد كه فوق تصور ما باشد. بنابراین قرار نیست كه خداوند آنچه را كه ما حكم می كنیم اراده اوست، به آن عمل كند.
«چه چیزی لازم است تا دعاهای ما شنیده شود؟ خداوند در این مورد از ما چه انتظاری دارد؟»
درباره این كه خداوند چه هدف و مقصودی برای انسان دارد صفحات بی شماری را می توان نوشت. اگر می خواهید بدانید كه خداوند مایل است ما چه نوع رابطه ای با او داشته باشیم، و مایل است چه نوع زندگی ای به ما بدهد می توانید شرح كامل آن را در كتاب مقدس مطالعه كنید.
در اینجا چند مثال را می خوانیم:
«با وجود این خداوند آماده است که بر شما رحم کند. او حاضر است بر شما شفقت کند، چون همیشه
آنچه را که درست است، انجام می‌دهد. خوشا به حال کسانی که به خداوند توکّل می‌کنند.»
(اشعیا .۳: ۱۸)
فكرش را بكنید، كسی به خاطر شما از جایش بلند شود تا به شما كمک كند و شفقت و دلسوزی خود را به شما نشان دهد. در آیه دیگری
می خوانیم:
«راه خدا کامل و وعدة خداوند قابل اطمینان است. او حافظ کسانی است که به او پناه می‌آورند.»
(مزمور ۱۸ : .۳)
در آیه دیگری می خوانیم:
«بلکه رضامندی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبّت پایدار او توکّل می‌کنند.»
<
